† THEOPHAN
By the Mercy of God
Bishop of Philomelion
and the Albanian Orthodox Diocese of the Americas
PASTORAL LETTER
RESURRECTION OF OUR LORD JESUS CHRIST
PASCHA 2024
To the honorable clergy, and the beloved Orthodox Christians faithful,
sons and daughters, members, supporters, benefactors and friends of God-Protected
Albanian Orthodox Diocese of the Americas.
Grace, Mercy, Peace and Joy from our Resurrected Lord Jesus Christ, and from us, paternal blessings!
Dear faithful and beloved sons and daughters in the Christ, the holy Feast of the Resurrection of our Lord Jesus Christ, which surpasses in greatness all other feasts, once again pours its rays of light, grace, blessing and hope on us and on the entire creation, warming our souls and bodies, and helps us to understand that death has been defeated forever, and the everlasting life has been given to us all.
In the mystical night of the Resurrection, we are called to come closer, with emotion, fear and trembling, to the ringing of bells and the sound of trumpets, to receive the Holy Light and to meet Him"the SON, that ever-existed, together with GOD the Father and the HOLY SPIRIT; the uncreated ‘SUN’ that co-created our celestial sun" as the Myrrhbearing Women, who came early in the morning to the Tomb, looking to meet the Creator of Life. The thousands of believers with lighted candles utter, from the depths of their souls, the Paschal greeting "Christ is Risen!"
The dark night is flooded with Light, the sad shadow of death is removed; "the Sunrise of sunrises dominates the whole universe, shining with the unapproachable Light of the Resurrection." "Now everything has been filled with light” - it is heard from the chanter stand of the church – “and the sky and the earth and those below.” So the Pascha can rightly be called the "Festival of Light," because the Light rose again through Christ the Lord from the darkness of the grave. Thus the Light is part of the work of saving the world, Christ the Lord, Risen from the dead becoming "the illumination of the nations," the "True Light that illuminates every man who comes into the world." (John 1:9).
Beloved brothers and sisters in Christ the Lord,
The Resurrection of the Lord "on the third day according to the Scriptures" (The Creed), is described by all four evangelists, who saw Jesus raised from the dead and became confessors and preachers of this Divine Miracle. The Evangelical accounts are very important, because they come from direct witnesses of this Divine Miracle by which death was overcome and life was given to all people. In this sense, the Holy Apostle Peter, addressing the multitudes gathered in Jerusalem, on the occasion of the Feast of Pentecost, when the Holy Spirit descended upon the Holy Apostles, said that "God has Resurrected this Jesus, of whom we are all witnesses." (Acts 2:32).
For example, the Holy Apostles and Evangelists Luke, John and Mark report that "Mary Magdalene, Mary the mother of James, and Salome, and the others with them" came to the Tomb of Jesus "on the first day of the week, after Saturday (Sunday), very early in the morning", "while it was still dark", they "saw the stone rolled away from the Tomb" and "entering, they did not find the body of the Lord Jesus" (Mark 16:1-4). While they were perplexed about what had happened, "behold, a young man stood before them, in shining garments", who asked them: "Are you looking for Jesus of Nazareth, the Crucified One? He is Risen! He is not here. Here is the place where they put Him" (Mark 16:5-6). The Holy Apostles and Evangelists Luke and John also emphasize an important aspect, namely that the Holy Apostle Peter "and the other disciple whom Jesus loved" (the Holy Apostle John), ran to the Tomb, went inside and saw "the shroud laid down... and the napkin, which it was on His head, it was wrapped separately" (John 20:7). How the two disciples could see the shroud and the napkin, "while it was still dark", asked the Holy Fathers of the Church, but it were they who gave us the answer. Thus, Saint Gregory of Nyssa, in the well-known work: "On the Resurrection of our Lord Jesus Christ", writes that all those who followed the Holy Apostle Peter that night, believed in the Resurrection, because the Tomb of Christ was filled with Light that was also visible and immaterial: "All those who were with Peter - the Holy Father says so beautifully - saw and believed, because the Tomb was full of Light. Although it was night, they saw the face inside the Tomb; and with the spiritual senses". The existence of this Heavenly Light is also supported by Saint John of Damascus who explicitly says that the Light that shone in the Tomb of Christ, on that night of the Resurrection, was the uncreated Light of GOD the Creator, the Light from Mount Tabor seen by the Holy Apostles Peter, James and John, at the moment of the Holy Transfiguration of the Lord. This "Light from heaven, like lightning, suddenly shrouded" Saul from Tarsus on the road to Damascus and transformed him, from a persecutor of Christians, into the greater Apostle Paul of the Lord, the “Apostle of Nations”. Through this shining and Holy Light, the celebration of Pascha becomes a Feast of the Light of God, the uncreated and glorified Trinity, of the Light that illumines our soul and mind, so that we may live in the Light, to be Children of the Light, having the Light of our Savior's Resurrection in us, because He is the Warrant and the Source of our Salvation.
My dearly beloved Orthodox Christians,
After His Crucifixion and Death, Christ the Lord descended to hades to bring the Good News of His Resurrection to the foresleeping ones and to raise up all those "fallen from the ages". However, He descended as a Glorious Conqueror and as a Triumphant Emperor into the dark kingdom of death, to illuminate it with the Light of His Holy Resurrection, to "trample death by death" and, thus, abolish our own death. After spending three days into the hades, Jesus returns to the new Tomb of Golgotha, clothed in Glory and dressed in the Light of unspeakable majesty and brilliance. His Transfigured Holy Body becomes a torch that burns with power, crosses the heavy stone slab of the Tomb and His Resurrection is realized through an explosion of uncreated Light, which illumines the entire creation and the whole universe.
This Light of the Resurrection pours ceaselessly, for two thousand years, every Saturday of Pascha over the Holy Sepulcher of the Lord in Jerusalem, when God allows it to be seen not only by the perfect ones but also by those who are imperfect, and even by unbelievers, with the aim of leading them to Salvation. The Resurrection of the Lord is, therefore, a celebration of Light, a Divine Miracle above all miracles, to which we are all called, because together with the Risen Christ, all humanity is resurrected and reborn. In this sense we understand the words of the Holy Apostle Paul addressed to the Christians in Corinth: "But now Christ has Risen from the dead, and became the firstfruits (of the Resurrection) of those who have fallen asleep ... As in Adam all die, even so in Christ shall all be made alive (will rise)" (1 Corinthians 15:20, 22).
Through His Resurrection, Christ the Lord calls us, therefore, to spiritual rebirth, to the regaining of the holiness and innocence received at Baptism, to the Paschal Light that follows the time of sorrow, of repentance and fasting, of the fight against sin. The liturgical call "Come and receive the Light!" is an exhortation for all Christians to become "sons of the Light", to live in the joy of the teachings of our Lord Jesus and to fight against all tendencies that try to reject the evangelical saving truths. Today, it is spoken and written more and more that contemporary society is going through a deep state of spiritual crisis that accentuates and favors the distancing of people from religious and moral values, which have become, at least in some parts of the world, purely optional elements. Due to this state of affairs, theologians warn that there is a risk of ending up in a society dominated by “Neopaganism”, a society that cultivates doctrinal relativism such as "all religions are good". From here, to the return to the dark world of superstitions, to the occult practices, and pseudo-scientific currents, the road is not very long. That is why, as Christians, we have the mission not to forget that through the Holy Resurrection of the Son of God we were freed forever from the bonds of sin, darkness and death, Holy Pascha being the cornerstone of our Faith, the celebration of Truth and Light uncreated that shines forever over the whole universe and over all beings, more than the sun, the moon and the stars.
With these thoughts and feelings, I urge you all to "purify our senses and our consciousness", to banish from our mind and soul the darkness of malice, selfishness and vain pleasures, to become sons of the Light, to believe with all our soul and with all our conscience in Christ the Lord Risen from the dead, as the beginning of our resurrection, because, as a Holy Father of the Church wrote: "He is the forgiveness, He is our Pascha, the Pascha of our Salvation; He is our life, resurrection, light and salvation!"
Wishing you all, a blessed holidays with peace, health and in all spiritual growth, I greet you like the Holy Apostles, toward the holy Myrrhbearing Women, with the Christian greeting: "Christ is Risen!"
Prayerfully yours in the Resurrected Lord and God Jesus Christ our Savior,
+ THEOPHAN
__________________
Bishop of Philomelion
Albanian Orthodox Diocese of the Americas
Ecumenical Patriarchate
† THEOFANI
Nga Mëshira e Perëndisë
Peshkop i Filomilisë
dhe i Peshkopatës Ortodokse Shqiptare të Amerikave
LETËR BARITORE
NGJALLJA E ZOTIT TONË JESU KRISHTIT
PASHKA 2024
Klerikëve të nderuar dhe besimtarëve të dashur të krishterë ortodoksë, bij dhe bija anëtarë, mbështetës, dashamirës dhe miq të Peshkopatës Ortodokse Shqiptare të Amerikave.
Hir, Mëshirë, Paqe dhe Gëzim nga Zoti ynë Jesu Krisht dhe nga ne, bekime atërore!
Të dashur besimtarë, bij dhe bija në Krishtin, Festa e shenjtë e Ngjalljes së Zotit tonë Jesu Krisht, e cila ia kalon në madhështi të gjitha festave të tjera, hedh edhe një herë rrezet e saj të dritës, hirit, bekimit dhe shpresës mbi ne dhe mbi të gjithë krijesën, duke ngrohur shpirtrat dhe trupat tanë dhe na ndihmon të kuptojmë se vdekja është mposhtur përgjithmonë dhe jeta e përjetshme na është dhënë të gjithëve.
Në natën mistike të Ngjalljes jemi thirrur t'i afrohemi, me emocione, frikë e drithërime, tingëllimit të këmbanave dhe tingullit të trompetave, të marrim Dritën e Shenjtë dhe ta takojmë Atë, "BIRIN të gjithmonë-ekzistueshëm, së bashku me PERËNDINË Atin dhe SHPIRTIN e SHENJTË; ‘DIELLIN’ e pakrijuar që bashkëkrijoi diellin tonë qiellor” si Gratë Miroprurëse, që erdhën herët në mëngjes te Varri, duke kërkuar të takonin Krijuesin e Jetës. Mijëra besimtarë me qirinj të ndezur shqiptojnë nga thellësia e shpirtit urimin e Pashkëve "Krishti u Ngjall"!
Nata e errët përmbytet me Dritë, hija e trishtuar e vdekjes hiqet; "Lindja e diellit dominon gjithë universin, duke ndriçuar me dritën e paarritshme të Ngjalljes." "Tani çdo gjë është mbushur me dritë" - dëgjohet nga stenda e psaltëve - "dhe qielli dhe toka dhe ata poshtë". Pra, Pashka mund të quhet me të drejtë "Festivali i Dritës", sepse Drita u ngrit përsëri nëpërmjet Krishtit Zot nga errësira e varrit. Kështu që Drita është pjesë e punës së shpëtimit të botës, Krishti Zot, i Ngjallur prej së vdekurish bëhet "ndriçimi i kombeve", "Drita e vërtetë që ndriçon çdo njeri që vjen në botë". (Joani 1:9).
Vëllezër dhe motra të dashura në Krishtin Zot,
Ngjallja e Zotit "në të tretën ditë sipas Shkrimeve" (Besorja), përshkruhet nga të katër ungjillorët, të cilët e panë Jesuin të ngjallur prej së vdekurit dhe u bënë rrëfyesit dhe predikuesit të kësaj Mrekullie Hyjnore. Rrëfimet Ungjillore janë shumë të rëndësishme, sepse ato vijnë nga dëshmitarë të drejtpërdrejtë të kësaj Mrekullie Hyjnore me të cilën u mposht vdekja dhe jeta iu dha të gjithë njerëzve. Në këtë kuptim, Apostulli i Shenjtë Pjetër, duke iu drejtuar turmave të mbledhura në Jeruzalem, me rastin e Festës së Rrëshajëve (Pentikostisë), kur Shpirti i Shenjtë zbriti mbi Apostujt e Shenjtë, tha se “Perëndia e ka Ngjallur këtë Jesu, për të Cilin të gjithë jemi dëshmitarë.” (Veprat 2:32).
Për shembull, Apostujt e Shenjtë dhe Ungjillorët Luka, Joani dhe Marku raportojnë se "Maria Magdalena, Maria nëna e Jakovit dhe Salomeja dhe të tjerat me to" erdhën te Varri i Jesuit "ditën e pare të javës, pas së shtunës (të dielën), shumë herët në mëngjes", "ndërsa ishte ende errësirë", ato "panë gurin e rrokullisur tutje nga Varri" dhe "duke hyrë brenda, nuk e gjetën trupin e Zotit Jesu" (Marku 16:1-4). Ndërsa ato ishin të hutuara për atë që kishte ndodhur, "dhe ja, një djalë qëndroi para tyre, me rroba të shndritshme", i cili i pyeti: "A po kërkoni Jesuin e Nazaretit, të Kryqëzuarin? Ai u Ngjall! Ai nuk është këtu. Këtu është vendi ku e vendosën” (Marku 16:5-6). Apostujt dhe Ungjillorët e Shenjtë Luka dhe Joani gjithashtu theksojnë një aspekt të rëndësishëm, domethënë se Apostulli i Shenjtë Pjetër "dhe dishepulli tjetër që Jesui e donte" (Apostulli i Shenjtë Joan), vrapuan drejt Varrit, hynë brenda dhe panë "pëlhurën e shtrirë ... dhe shaminë që ishte mbi kokën e Tij, të mbështjellë veçmas” (Joani 20:7). Si mund ta kenë parë pëlhurën dhe shaminë dy dishepujt, “ndërsa ishte ende errësirë”, pyetën Etërit e Shenjtë të Kishës, por ishin vetë ata që na dhanë përgjigjen. Kështu, Shën Grigori i Nisës, në veprën e njohur: “Në Ngjalljen e Zotit tonë Jesu Krisht”, shkruan se të gjithë ata që ndoqën Apostullin e Shenjtë Pjetër atë natë, besuan në Ngjallje, sepse Varri i Krishtit ishte i mbushur me Dritë që ishte gjithashtu e dukshme dhe jomateriale: "Të gjithë ata që ishin me Pjetrin - thotë aq bukur Ati i Shenjtë - panë dhe besuan, sepse Varri ishte plot Dritë. Edhe pse ishte natë, ata panë fytyrën brenda Varrit; dhe me shqisat shpirtërore". Ekzistencën e kësaj Drite Qiellore e mbështet edhe Shën Joani i Damaskut, i cili shprehimisht thotë se Drita që shkëlqeu në Varrin e Krishtit, në atë natë të Ngjalljes, ishte Drita e pakrijuar e PERËNDISË Krijuesit, Drita nga Mali Tabor e parë nga Apostujt e Shenjtë Pjetri, Jakovi dhe Joani, në momentin e Shpërfytyrimit të Shenjtë të Zotit. Kjo "Dritë nga qielli, si vetëtima, mbuloi papritur" Saulin nga Tarsi në rrugën për në Damask dhe e shndërroi atë, nga një persekutues i të Krishterëve, në më të madhin Apostull të Zotit, Pavlin, "Apostullin e Kombeve". Nëpërmjet kësaj Drite të Shenjtë dhe të ndritshme, kremtimi i Pashkëve bëhet një Festë e Dritës së Perëndisë, e Trinisë së pakrijuar dhe të lavdëruar. Dritë që ndriçon shpirtrat dhe mendjet tona, që të jetojmë në Dritë, të jemi Fëmijë të Dritës, duke pasur Dritën e Ngjalljes së Shpëtimtarit tonë në ne, sepse Ai është Garanti dhe Burimi i Shpëtimit tonë.
Të dashurit e mi të krishterë ortodoksë,
Pas Kryqëzimit dhe Vdekjes së Tij, Krishti Zot zbriti në ferr për t'u sjellë Lajmin e Mirë të Ngjalljes së Tij të parafjeturve dhe për të ngritur të gjithë "të fjeturit ndër shekuj". Megjithatë, Ai zbriti si një Fitimtar i Lavdishëm dhe si një Perandor Ngadhënjimtar në mbretërinë e errët të vdekjes, për ta ndriçuar atë me Dritën e Ngjalljes së Tij të Shenjtë, për të "shkelur vdekjen me vdekje" dhe, kështu, për të shfuqizuar vdekjen tonë. Pasi kaloi tre ditë në ferr, Jesui kthehet në Varrin e ri të Golgotës, i veshur me Lavdi dhe i mbuluar me Dritën e madhështisë dhe shkëlqimit të papërshkrueshëm. Trupi i Tij i Shenjtë i Shpërfytyruar bëhet një pishtar që digjet me fuqi, kalon pllakën e rëndë prej guri të Varrit dhe Ngjallja e Tij realizohet nëpërmjet një shpërthimi të Dritës së pakrijuar, e cila ndriçon tërë krijesën dhe gjithë universin.
Kjo Dritë e Ngjalljes shpërndahet pa pushim, për dy mijë vjet, çdo të shtunë të Pashkës mbi Varrin e Shenjtë të Zotit në Jerusalem, kur Perëndia lejon që ajo të shihet jo vetëm nga të përsosurit, por edhe nga ata që janë të papërsosur dhe madje nga jobesimtarët, me qëllim që t'i çojë ata drejt Shpëtimit. Ngjallja e Zotit është, pra, një festë e Dritës, një Mrekulli Hyjnore mbi të gjitha mrekullitë, në të cilën jemi thirrur të gjithë, sepse bashkë me Krishtin e Ngritur ngjallet dhe rilind i gjithë njerëzimi. Në këtë sens kuptojmë fjalët e Apostullit të Shenjtë Pavli drejtuar të Krishterëve në Korinth: "Por tani Krishti u Ngjall prej së vdekurish dhe u bë fryti i parë (i Ngjalljes) i atyre që kanë fjetur... Si në Adamin të gjithë vdesin, po kështu të gjithë në Krishtin do të bëhen të gjallë (do të ngjallen)” (1 Korinthianëve 15:20, 22).
Nëpërmjet Ngjalljes së Tij, Krishti Zot na thërret, pra, në rilindje shpirtërore, në rimarrjen e shenjtërisë dhe pafajësisë së marrë në Pagëzim, në Dritën e Pashkëve që pason kohën e hidhërimit, të pendimit dhe të kreshmimit, të luftës kundër mëkatit. Thirrja liturgjike "Ejani dhe merrni Dritën!" është një nxitje për të gjithë të krishterët që të bëhen "bij të Dritës", të jetojnë në gëzimin e mësimeve të Zotit tonë Jesu dhe të luftojnë kundër të gjitha prirjeve që përpiqen të refuzojnë të vërtetat shpëtuese ungjillore. Sot flitet e shkruhet gjithnjë e më shumë se shoqëria bashkëkohore po kalon një gjendje të thellë krize shpirtërore që thekson dhe favorizon distancimin e njerëzve nga vlerat fetare dhe morale, të cilat janë bërë, të paktën në disa pjesë të botës, thjesht elemente opsionale. Për shkak të kësaj situate, teologët paralajmërojnë se ekziston rreziku për të përfunduar në një shoqëri të dominuar nga “Neopaganizmi”, një shoqëri që kultivon relativizëm doktrinor sikur “të gjitha fetë janë të mira”. Nga këtu, tek kthimi në botën e errët të bestytnive, tek praktikat okulte dhe rrymat pseudo-shkencore, rruga nuk është shumë e gjatë. Prandaj, si të Krishterë, ne kemi për mision të mos harrojmë se nëpërmjet Ngjalljes së Shenjtë të Birit të Zotit u çliruam përgjithmonë nga prangat e mëkatit, errësirës dhe vdekjes, ku Pashka e Shenjtë ishte guri i themelit të Besimit tonë, kremtimi i së Vërtetës dhe Drita e pakrijuar që shkëlqen përgjithmonë mbi gjithë universin dhe mbi të gjitha qeniet, më shumë se dielli, hëna dhe yjet.
Me këto mendime dhe ndjenja ju bëj thirrje të gjithëve të “pastrojmë ndjenjat dhe ndërgjegjen tonë”, të dëbojmë nga mendja dhe shpirti terrin e keqdashjes, egoizmit dhe kënaqësive të kota, të bëhemi bij të Dritës, të besojmë me gjithë shpirtin dhe me gjithë ndërgjegjegjen tonë në Krishtin Zot që u Ngjall prej së vdekurish, si fillimi i ngjalljes sonë, sepse, siç ka shkruar një Atë i Shenjtë i Kishës: "Ai është falja, Ai është Pashka jonë, Pashka e Shpëtimit tonë; Ai është jeta, ngjallja, drita dhe shpëtimi ynë"!
Duke ju uruar të gjithëve festa të bekuara me paqe, shëndet dhe në të gjitha rritje shpirtërore, ju përshëndes ashtu si edhe Apostujt e Shenjtë, drejtuar Grave të shenjta Miroprurëse, me urimin e krishterë: "Krishti u Ngjall"!
I juaji me lutje në Zotin dhe Perëndinë e Ngjallur Jesu Krisht, Shpëtimtarin tonë,
+ THEOPHAN
__________________
Bishop of Philomelion
Albanian Orthodox Diocese of the Americas
Ecumenical Patriarchate
† THEOPHAN
By the Mercy of God
Bishop of Philomelion
and the Albanian Orthodox Diocese of the Americas
PASTORAL LETTER
NATIVITY OF CHRIST 2023
To the honorable clergy, and the Orthodox Christians faithful, sons and daughters, members, supporters, benefactors and friends of Albanian Orthodox Diocese of the Americas
Grace, Mercy, Peace and Joy from our Lord Jesus Christ, and from us, paternal blessings!
"I bring you good tidings of great joy, which will be for all the people; that in the city of David a Savior was born to you today, who is Christ the Lord."
(Luke 2:10-11)
The feast that lies before us represents the fulfillment of the covenant between God and people. The baby Jesus, born in the manger of Bethlehem, illuminates the life time of each of us and the whole world, because even the years are sanctified by counting them from the Birth of our Lord Jesus Christ. The whole creature marvels at the mystery of God's descent to us and trembles under the humility shown by the Son of God, He who is born in the flesh from the Mother of God and the Ever-Virgin Mary.
The birth of Christ the Redeemer, which the whole creation enjoys, makes us reflect more deeply on the mystery of the Incarnation, because the way of the union of the two natures, Divine and Human, in the one Person of the Son of God, is the model of the unity of the Church. Being a theandric communion, the Church is the mystical Body of Christ, in which the unity of believers imitates the unity of the Holy Trinity. "The gathering in the Church is, above all, the Mystery of love. We go to church for love, for the new love of Christ Himself, which is given to us in our unity." (Fr. Alexander Schmemann).
Through His Incarnation, Christ the Lord took "the yoke of humanity", assuming in Himself the universal body of the Church: "He did not take the body of heaven, but the body of the Church. Heaven is for the Church, not the Church for heaven." The Head of the Church, Christ the Lord, Who
became Man, stands in eternal connection with humanity, dwelling through the Spirit in our hearts, "so that, having Him in us, we may cry aloud: “Abba! (Father!),” we may advance easily to all virtue and, besides this, to stand strong and unconquered in the face of the wiles of the devil and oppositions." (St. Cyril of Alexandria, Commentary on the Gospel of St. John, X, II, p. 983).
Dearly beloved in Christ Jesus,
The spiritual unity of the Church, given by Christ the Lord in the Holy Spirit, assumes a great responsibility from us. The well-known statement of Saint Cyprian of Carthage who said: "Extra Ecclesiam nulla Salus!" (Outside the Church there is no Salvation!), truly expresses the teaching of the Savior Jesus Christ; that outside the communion of love, based on the right faith, there is no Salvation. Each person, as a member of the Church, not only has to take care of himself, guarding against sin as a weakening of Ecclesial Unity, but he has to take care of his neighbor with responsibility and sacrificial love, as the Holy Apostle Paul teaches us: "Walk worthily, according to the calling with which you were called, with all humility and meekness, with long-suffering, forgiving one another in love, forcing yourselves to guard the unity of the Spirit, in the bond of peace. It is one Body and one Spirit, just as you were called to one hope of your calling; is a Lord, a faith, a baptism, a God and Father of all, Who is above all and through all and in all. And to each of us Grace was given according to the measure of the gift of Christ." (Ephesians 4:2-7).
Church Unity must be a model for social unity. Just as the divine love shown in the person of the Savior Jesus Christ is at the foundation of the Church, so the love towards our neighbor is at the foundation of the unity of the Nation, a fact for which we intercede in the Divine Liturgy: "Asking for the unity of faith and the communion of the Holy Spirit, let us offer ourselves and one another and our whole life to Christ our God." (Divine Liturgy of St. John Chrysostom)
May the celebration of the Nativity of the Lord, of the New Year and of the Baptism of the Lord (Theophany), bring you much peace, health, abundant joy and strength in your souls!
Christ is Born, Glorify Him! Christ is on earth, exalt Him!
Prayerfully yours in the Newborn Lord and God Jesus Christ our Savior,
+TheoPHan
of Philomelion and Albanian Orthodox Diocese of the Americas
† THEOFANI
Nga Mëshira e Perëndisë
Peshkop i Filomilisë
dhe i Peshkopatës Ortodokse Shqiptare të Amerikave
|
LETËR BARITORE
LINDJA E KRISHTIT 2023
Klerikëve të nderuar dhe besimtarëve të krishterë ortodoksë, bij dhe bija anëtarë, mbështetës, dashamirës dhe miq të Peshkopatës Ortodokse Shqiptare të Amerikave
Hir, Mëshirë, Paqe dhe Gëzim nga Zoti ynë Jesu Krisht dhe nga ne, bekime atërore!
"Unë po ju lajmëroj një gëzim të madh për të gjithë popullin; sepse sot në qytetin e Davidit lindi për ju një Shpëtimtar, që është Krishti, Zoti".
(Luka 2:10-11)
Festa që po vjen para nesh përfaqëson përmbushjen e besëlidhjes midis Perëndisë dhe njerëzve. Foshnja Jesu, lindur në një grazhd në Betlehem, ndriçon jetën e secilit prej nesh dhe të gjithë botës, sepse edhe vitet janë shenjtëruar duke i numëruar nga Lindja e Zotit tonë Jesu Krisht. E gjithë krijesa mrekullohet me misterin e zbritjes së Perëndisë tek ne dhe dridhet nga përulësia e treguar nga Biri i Perëndisë, Ai që u lind në trup nga Nëna e Perëndisë dhe Gjithmonë Virgjëresha Mari.
Lindja e Krishtit Shpëtimtar, të cilën e gjithë krijesa gëzon, na bën të reflektojmë më thellë mbi misterin e Mishërimit, sepse mënyra e bashkimit të dy natyrave, Hyjnore dhe Njerëzore, në Personin e vetëm të Birit të Perëndisë, është modeli i unitetit të Kishës. Duke qenë një kungim teandrik, Kisha është Trupi mistik i Krishtit, në të cilin uniteti i besimtarëve imiton unitetin e Trinisë së Shenjtë. "Tubimi në Kishë është mbi të gjitha Misteri i dashurisë. Ne shkojmë në kishë për dashuri, për dashurinë e re të Vetë Krishtit, që na është dhënë në unitetin tonë". (At Alexander Schmemann)
Nëpërmjet Mishërimit të Tij, Krishti Zot mori "zgjedhën e njerëzimit", duke marrë në veten e Tij trupin universal të Kishës; "Ai nuk mori trupin e qiellit, por trupin e Kishës. Qielli është për Kishën dhe jo Kisha për qiellin". Kreu i Kishës është Krishti Zot, i Cili u bë Njeri! Ai qëndron në lidhje të përjetshme
me njerëzimin dhe banon nëpërmjet Shpirtit në zemrat tona, "që, duke e pasur Atë në ne, të thërrasim me zë të lartë: “Avva! (At!)”, ne të mund të arrijmë lehtësisht në gjithë virtytin dhe, veç kësaj, të qëndrojmë të fortë dhe të pamposhtur përballë dredhive të djallit dhe kundërshtimeve". (Shën Kirili i Aleksandrisë, Komente mbi Ungjillin e Shën Joanit, X, II, f. 983).
Shumë të dashur në Krishtin Jesu,
Uniteti shpirtëror i Kishës, i dhënë nga Krishti Zot në Frymën e Shenjtë, merr një përgjegjësi të madhe nga ne. Deklarata e njohur e Shën Qiprianit të Kartagjenës që thoshte: "Extra Ecclesiam nulla Salus"! (Jashtë Kishës nuk ka Shpëtim!), shpreh vërtet mësimin e Shpëtimtarit Jesu Krisht; se jashtë bashkimit të dashurisë, bazuar në besimin e drejtë, nuk ka Shpëtim. Çdo person, si anëtar i Kishës, jo vetëm që duhet të kujdeset për veten e tij, duke u ruajtur nga mëkati si dobësim i Unitetit Kishtar, por ai duhet të kujdeset për të afërmin e tij me përgjegjësi dhe dashuri sakrifice, siç na mëson Apostulli i Shenjtë Pavli: "Ecni denjësisht, sipas thirrjes me të cilën jeni thirrur, me gjithë përulësinë dhe butësinë, me durim të gjatë, duke falur njëri-tjetrin me dashuri, duke u detyruar të ruani unitetin e Shpirtit, në lidhjen e paqes. Është një Trup dhe një Shpirt i vetëm, ashtu siç u thirrët për një shpresë të vetme të thirrjes suaj; është një Zot, një besim, një pagëzim, një Perëndi dhe At i të gjithëve, i Cili është mbi të gjitha, përmes të gjithave dhe në të gjitha. Dhe secilit prej nesh na u dha Hiri sipas masës së dhuratës së Krishtit". (Efesianëve 4:2-7).
Uniteti i Kishës duhet të jetë një model për unitetin shoqëror. Ashtu si dashuria hyjnore e shfaqur në personin e Shpëtimtarit Jesu Krisht është në themel të Kishës, ashtu edhe dashuria ndaj të afërmit është në themel të unitetit të Kombit, fakt për të cilin ne ndërmjetësojmë në Liturgjinë Hyjnore: "Duke lypur bashkimin e Besës dhe pjesëmarrjen e Shpirtit të Shenjtë, veten tonë dhe njëri-tjetrin, dhe gjithë jetën tonë, Krishtit, Perëndisë, le t'ja parashtrojmë ". (Liturgjia Hyjnore e Shën Joan Gojartit)
Festa e Lindjes së Zotit, e Vitit të Ri dhe e Pagëzimit të Zotit (Theofanisë), t’ju sjellë shumë paqe, shëndet, gëzim të bollshëm dhe forcë në shpirtrat tuaj!
Krishti u Lind, Lavdërojeni! Krishti është në tokë, lartësojeni!
I juaji me lutje në Zotin dhe Perëndinë e porsalindur Jesu Krisht, Shpëtimtarin tonë,
+TheoFanI
i Filomilisë dhe Dhioqezës Ortodokse Shqiptare të Amerikave
We are honored to announce that on Saturday, October 14, 2023 the Installation Ceremony of His Grace Bishop Theophan of Philomelion will be held at St. Nicholas Albanian Orthodox Church. This ceremony is a liturgical rite by which a ruling bishop is installed in his cathedral. This is when he officially begins to oversee his diocese. Archbishop Elidophoros will preside with other members of the clergy in attendance. Having this ceremony take place at St. Nicholas is a great honor for our church. A luncheon reception will follow in our hall. Please refer to the attached flyer for specific details.
Bishop Theophan was born in 1966 in Tirana, Albania. He graduated from the College Economic School in 1985 and served two years in the Albanian Army. In 1991, he graduated from the Academy of Economic Sciences in Tirana and proceeded to serve the Albanian government as an Economics Inspector in the Department of State Controls from 1991-1992.
From February through July 1992, he studied Orthodox Theology in Durres with the first group of students under the tutelage of then Father Ilia Katre. Between 1992 and 1998, he participated in numerous local and international conferences, sometimes representing the Albanian Orthodox Archdiocese (OCA) or the Church of Romania.
In September of 1993, at the invitation of Patriarch Theoctist of Romania, he departed to study at the Orthodox Theological Institute of Bucharest under the tutelage of Archbishop Calinic of Arges. He was ordained a Deacon on January 1, 1995 and tonsured a monastic five days, later the Feast of the Theophany. He took the name Theophan. In May of 1995, he was ordained a priest and elevated to the rank of archimandrite. In September, he graduated from the theological school and began two years of service as a missionary priest in Bucharest. From 1995-1999, he pursued a doctoral degree in theology at the University of Bucharest. At the beginning of 1995, he was also appointed abbot of the Aninoasa Monastery in Curtea de Arges.
In 1995, the Church of Romania released him to the Romanian Episcopate (OCA), where he served as rector of St. Thomas the Apostle parish in St. Louis, until August 2021. He was then assigned to Boston, where he was rector of St. George Albanian Orthodox Cathedral. In June 2023, he was incardinated in the Ecumenical Patriarchate. Following his meeting in Constantinople with His All Holiness Patriarch Bartholomew, Father Theophan was proposed by His Holiness to the Holy and Sacred Synod of the Ecumenical Patriarchate for the election as new Bishop of Philomelion, succeeding Metropolitan Ilia who reposed in the Lord on October 6, 2022.
On July 25, 2023, Archimandrite Theophan was consecrated as the bishop for the Albanian Diocese of America. Archbishop Elidophoros presided at the service held at St. George Patriarchal Cathedral in Constantinople.
Bishop Theophan is fluent in Albanian, Romanian, English, Greek, Italian, and Macedo Romanian (Aromanian). He holds Albanian, Romanian and American citizenship.
On July 25, 2023, Archimandrite Theophan (Koja) was consecrated as the bishop for the Albanian Diocese of America. The Divine Liturgy in which he was ordained was presided over by Archbishop Elpidophoros of the Greek Orthodox Archdiocese of America at St. George Patriarchal Cathedral in Istanbul. Archbishop Elpidophoros was concelebrated by other Constantinople hierarchs during this Liturgical service, and Bishop Andrei of the Orthodox Church in America’s Romanian Episcopate, the diocese in which Fr. Theophan served as a priest for over a decade, also attended the service.
All the Hierarchs and the faithful present during the Ordination declared with one voice "Axios" - "I denjë" confirming the election and ordination of our new Bishop. After the traditional exchange of the "Kiss of Peace" between the Archbishop Elpidophoros and the newly consecrated hierarch, Bishop Theophan took his first steps as a Bishop, walking toward the Bishop's Throne and blessing all people present with the familiar blessing in Albanian: " Bekimi i Perëndisë dhe i Shpëtimtarit tonë Jesu Krisht qoftë me ju të gjithë". Amin! Për shumë vjet o Kryezot!
Bishop Theophan has shared his Pastoral Letter for the Resurrection of our Lord Jesus Christ Pascha 2024.
Please view here to see English and Albanian versions on Bishop's Page
Also download and view versions here: